به‌گزارش خبرنگار میراث‌آریا، این نشست با هدف تبیین رویکردهای نوین مطالعات علمی در حفاظت و مرمت آثار فرهنگی و تاریخی و با دبیری علمی سمیه نوغانی برگزار و در آن، مجموعه‌ای از ارائه‌های علمی با محوریت روش‌های آزمایشگاهی، تحلیل داده‌های پنهان و رویکردهای میان‌رشته‌ای در حفاظت آثار تاریخی ارائه شد.

منیژه هادیان دهکردی، پژوهشگر در نخستین ارائه، به معرفی و تبیین مطالعات علمی آثار مومیایی و بقایای انسانی پرداخت و ضمن تشریح اهمیت این مطالعات در شناخت شرایط تدفین، فرایندهای فرسایش و حفاظت بلندمدت، به ضرورت بهره‌گیری از روش‌های علمی نوین در این حوزه اشاره کرد.

در ادامه، شیبا خدیر با ارائه‌ای با عنوان بازخوانی داده‌های پنهان محصولات خوردگی آثار فلزی مبتنی بر نتایج مطالعات علمی، به بررسی نقش تحلیل‌های آزمایشگاهی در شناسایی سازوکارهای خوردگی و استخراج اطلاعات نهفته در محصولات خوردگی آثار فلزی پرداخت و اهمیت این داده‌ها را در تدوین راهبردهای حفاظتی مؤثر مورد تأکید قرار داد.

سپس سحر نوحی در ارائه‌ای با عنوان از تشخیص تا حفاظت: رویکردهای علمی در مطالعه عکس‌های تاریخی، به چالش‌های حفاظت از آثار عکاسی تاریخی و نقش مطالعات علمی در شناسایی مواد، آسیب‌ها و انتخاب روش‌های مناسب حفاظت پرداخت و بر ضرورت پیوند میان تشخیص علمی و تصمیم‌گیری حفاظتی تأکید کرد.

در بخش پایانی نشست، نسرین نوحی باباجان با موضوع فرسودگی زیستی آثار تاریخی: مطالعات آزمایشگاهی، روش‌های شناسایی و تحلیل میکروبی، به معرفی انواع عوامل زیستی مؤثر بر تخریب آثار تاریخی و روش‌های آزمایشگاهی شناسایی و تحلیل آن‌ها پرداخت و اهمیت این مطالعات را در پیشگیری و کنترل آسیب‌های زیستی در میراث فرهنگیتشریح کرد.

این نشست با حضور اعضای هیأت علمی، پژوهشگران، دانشجویان تحصیلات تکمیلی و علاقه‌مندان حوزه حفاظت و مرمت برگزار شد و بستری مناسب برای تبادل دانش، طرح دیدگاه‌های علمی و تقویت همکاری‌های پژوهشی میان دانشگاه هنر ایران و پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری فراهم آورد. برگزاری چنین نشست‌هایی گامی مؤثر در جهت ارتقای دانش تخصصی، توسعه پژوهش‌های کاربردی و پاسخ‌گویی علمی به چالش‌های حفاظت از میراث فرهنگی کشور ارزیابی می‌شود.

انتهای پیام/